Potwór? To nie ja nim jestem. Nie jestem potworem, nie jestem mordercą. Nie zabijam, nie kaleczę, nie krzywdzę. Nie jestem złym człowiekiem, musicie mi uwierzyć.
To kwestia metody. Po prostu przygotowuje wszystko, krok po kroku, etap po etapie. Metoda krokodyla: czai się, obserwuje, czeka i kiedy ofiara jest w jego
Oxen wrócił! I to w jakim stylu! Bardzo czekałam na drugą część trylogii Jensa Henrika Jensena, zachęcona doskonałą „Zanim zawisły psy”. „Mroczni ludzie” to porywająca,
Niepokój. To dziwne uczucie, które nie pozwala ci spać. A kiedy zaśniesz, to budzisz się zdezorientowany, zlany zimnym potem. Niepokój jest siedzeniem na tykającej bombie,
„Limeryki zbrodni” to przykład tego, że polski kryminał trzyma się doskonale. I to kryminał – cytuję – będący prawdziwym intelektualnym wyzwaniem. Oraz, o czym nie
„Klincz” to, według opisu na okładce, szwedzki kryminał noir w najlepszym wydaniu. Nie mogę nie zgodzić się z tą opinią. Dawno nie czytałam tak klimatycznej,
