Andrzej Bursa – Życie, twórczość i dziedzictwo poety przeklętego

Ocena

Andrzej Bursa to wybitny polski poeta. Był prozaikiem, dramaturgiem i dziennikarzem. Poznaj jego krótkie, ale intensywne życie i buntowniczą twórczość.

Życie Andrzeja Bursy – Krótka biografia

Andrzej Bursa urodził się 21 marca 1932 roku. Miejscem jego urodzenia był Kraków. Jego rodzice pracowali jako nauczyciele. Rozstali się w roku 1947. Przyczyną rozstania były różnice światopoglądowe. Ojciec Feliks miał komunistyczne poglądy. Andrzej nie akceptował tych sympatii ojca. Miał złe relacje z ojcem.

Uczęszczał na tajne komplety podczas wojny. Rozpoczął naukę w 1945 roku. Uczył się w V Gimnazjum i Liceum w Krakowie. Po ukończeniu szkoły średniej studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zaczął od Sekcji Dziennikarskiej. Potem studiował na Wydziale Filologicznym. Jego specjalnością był język bułgarski.

Z powodu swojej postawy opozycyjnej nie został dopuszczony do egzaminu maturalnego na czas. Przerwał studia przez kłopoty finansowe. Zaczął pracować jako dziennikarz. Był reporterem Dziennika Polskiego w Krakowie. Pracował tam od grudnia 1954 do 1957 roku.

W 1952 roku ożenił się z Ludwiką Szemioth. Była studentką ASP. Mieli syna Michała. Dokonał apostazji w październiku 1956 roku.

Zmarł w Krakowie 15 listopada 1957 roku. Miał zaledwie 25 lat. Przyczyną śmierci była wrodzona wada aorty. Towarzyszył temu mit samobójstwa. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Bunt i antyestetyka – Charakterystyka twórczości Bursy

Andrzej Bursa należał do Pokolenia ‘56. Był zaliczany do kręgu poetów wyklętych. Uważany jest za poetę przeklętego i buntowniczego. Jego twórczość trwała bardzo krótko. Było to zaledwie około 3 lata.

Opublikował 37 wierszy i opowiadanie Mason. Publikował je w czasopismach studenckich. Jego utwory pełne były buntu. Cechowała je brutalność i cynizm. Stosował wulgaryzmy i brutalizmy. Używał obrazoburczości. Charakteryzowała go gwałtowność wyrazu.

Zobacz też:  „Apollo i Marsjasz” Zbigniewa Herberta – analiza i interpretacja

Jego poezja łączyła awangardowy ascetyzm. Miała klasycystyczną formę. Wiersze miały kontestacyjny charakter. Był to wyraźny bunt wobec norm obyczajowych. Kwestionował estetykę socrealizmu. Szukał trwałych wartości humanistycznych. Chciał znaleźć prawdy o człowieku.

Dostrzegał zło wokół siebie. Wyrażał je literackimi środkami. Jego twórczość idealnie opisywała rzeczywistość. Robił to w sposób demaskatorski. Utwory przesycone są ukrytym liryzmem. W utworach można wyróżnić trzy grupy. Są to utwory buntownicze, marzeniowe i refleksyjne.

Był indywidualistą. Nie był związany z żadnymi grupami literackimi.

Najważniejsze dzieła Andrzeja Bursy

Debiutancka książka poety ukazała się po jego śmierci. Została wydana nakładem Wydawnictwa Literackiego. Jednym z najsłynniejszych wierszy jest ‘Nauka chodzenia’.

‘Nauka chodzenia’ – egzystencja człowieka jako pasmo nieustannych upokorzeń.

Ważne teksty to między innymi ‘Karnawał’, ‘Miasteczko’, ‘Pantofelek’, ‘Miłość’. Poemat ‘Luiza’ obnażał zło i brzydotę świata. Pokazywał zło maskowane mitami.

Poemat ‘Luiza’ obnażał zło i brzydotę świata maskowaną mitami.

Napisał powieść zatytułowaną ‘Zabicie ciotki’. Stworzył także dramat ‘Karbunkuł’. Wybrane dzieła to: poemat „Luiza”, powieść „Zabicie ciotki”, sztuka teatralna „Karbunkuł”. Opublikował też zbiór wierszy i opowiadań.

Jego wiersze poruszają różnorodne tematy. Dotyczą literatury i życia. Mówią o śmierci i religii. Poruszają kwestie społeczeństwa. Cytaty z tekstów odnoszą się do tych zagadnień.

Poeta cierpi za miliony od 10 do 13.20. O 11.10 uwiera go pęcherz wychodzi rozpina rozporek zapina rozporek. Wraca chrząka i apiat’ cierpi za miliony.

W tekstach pojawiają się odniesienia do różnych miejsc. Wymieniono kancelarię i bar ‘Raj Ambasadora’. Wspomniano kawiarnię ‘Ministerialną’ i szpital. Pojawia się tramwaj i lokal ‘prima sorta’. Występuje też bar w Wiedniu.

W tekstach wymienione są różne postaci. Pojawia się cesarz i sekretarz. Występuje lekarz i konduktor. Są tam dzieci i staruszkowie. Wspomniano poetkę i czytelników.

Dziedzictwo i upamiętnienie

Pośmiertnie w 1959 roku Andrzej Bursa otrzymał nagrodę. Była to Nagroda Listopada Poetyckiego. Dostał ją za najciekawszy debiut. Został wyróżniony na Festiwalu Młodej Poezji Polskiej.

Zobacz też:  Anegdoty – fascynujące opowiastki z zaskakującą puentą. Poznaj wspaniałe skarbnice anegdot

Od 1967 roku przyznaje się Nagrodę imienia Andrzeja Bursy. Ufundowali ją krakowscy krytycy. Nagroda ta jest przeznaczona dla młodych pisarzy.

W 2013 roku zespół Fonetyka wydał album muzyczny. Album zawierał wiersze Bursy. Pokazuje to współczesne interpretacje jego twórczości.

Jego postać jest powiązana z Pokoleniem ’56. Należą do niego inni wybitni twórcy. Wśród nich są Stanisław Grochowiak i Edward Stachura. Jest zaliczany do grona poetów przeklętych. W tej grupie znajdują się Rafał Wojaczek i Stanisław Barańczak.

Twórczość Bursy wciąż inspiruje. Jest obecna w literaturze i muzyce. Jego wiersze można znaleźć na platformach internetowych. Wywrota to jedna z nich. Serwisy społecznościowe jak YouTube czy Facebook udostępniają jego teksty i interpretacje.

Kluczowe statystyki dotyczące życia i twórczości

Przedstawiamy najważniejsze dane liczbowe. Pokazują one zwięźle przebieg życia i kariery Andrzeja Bursy.

Kryterium Wartość
Data urodzenia 21 marca 1932
Data śmierci 15 listopada 1957
Wiek w chwili śmierci 25 lat
Czas twórczości Około 3 lata
Liczba opublikowanych wierszy (w czasopismach) 37

Wykres przedstawia wiek śmierci Andrzeja Bursy i czas jego twórczości.

Pamiętajmy, że mimo krótkiego życia, jego twórczość pozostawiła trwały ślad.

Podobne wpisy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *